Ερευνητής έχει «εμμονή» με τα περιττώματα φάλαινας – Τι αποκαλύπτουν για τα θαλάσσια οικοσυστήματα

Την «εμμονή» του με τα περιττώματα φάλαινας εκφράζει ένας επιστήμονας, χάρη στα οποία έχει αποκομίσει πλήθος πληροφοριών για την συμπεριφορά των θηλαστικών, αλλά και τον πολύτιμο ρόλο τους στα θαλάσσια οικοσυστήματα. 

«Ήρθα αντιμέτωπος για πρώτη φορά με κόπρανα φαλαινών πριν από 30 χρόνια, ενώ δούλευα σε ένα ερευνητικό πρόγραμμα φαλαινών. Μια ημέρα ενώ βρισκόμουν στο νερό, στον κόλπο του Φάντι, στον ανατολικό Καναδά, συναντήσαμε μια αρσενική φάλαινα που είχε ανέβει στην επιφάνεια για να ξεκουραστεί».

«Λίγο πριν ξαναβουτήξει, απελευθέρωσε ένα τεράστιο όγκο περιττωμάτων» εξηγεί στον Guardian.

«Δεν το ήξερα τότε, αλλά αυτός ο λόφος κοπράνων θα στεκόταν αφορμή για την έρευνά που θα έκανα στο μέλλον για τα περιττώματα φαλαινών, από την Ισλανδία μέχρι το Μεξικό, την Αλάσκα και τη Χαβάη».

Το ενδιαφέρον έγκειται στο γεγονός ότι τα περιττώματα μιας φάλαινας μπορούν να δώσουν πληροφορίες όχι μόνο για τη διατροφή των θηλαστικών, αλλά και για τις ορμόνες και την αναπαραγωγική τους λειτουργία. Μπορούν επίσης να αποκαλύψουν τα επίπεδα στρες που μπορεί να έχει μια φάλαινα, το μικροβίωμα του εντέρου και τη γενετική καταγωγή τους.

Την ίδια ώρα, όμως, όπως εξηγεί ο ίδιος, «μας επιτρέπουν ακόμη και να δούμε τα επίπεδα του υδραργύρου και της ρύπανσης στον ωκεανό».

Πράσινα και κόκκινα περιττώματα

«Τα περιττώματα των φαλαινών μπορεί να έχουν χρώμα πράσινου νέον ή έντονου κόκκινου».

Όπως διηγείται ο επιστήμονας, δύο χρόνια αφότου είδε για πρώτη φορά τα κόπρανα της φάλαινας, έμαθε για μια από τις πιο σημαντικές διαδικασίες στον ωκεανό, ειδικά όσον αφορά στη δέσμευση άνθρακα: τη βιολογική αντλία.

Το φυτοπλαγκτόν αποτελεί τη βάση της θαλάσσιας τροφικής αλυσίδας. Στο ηλιόλουστο στρώμα του ωκεανού, αφομοιώνουν διοξείδιο του άνθρακα μέσω της φωτοσύνθεσης και μεταφέρουν άνθρακα μέσω της τροφικής αλυσίδας καθώς καταναλώνονται από άλλους οργανισμούς. Καθώς οι νεκροί οργανισμοί αποσυντίθενται, απελευθερώνουν άνθρακα στο νερό (ανόργανωση), μεταφέροντας άνθρακα στον βαθύ ωκεανό καθώς βυθίζονται προς τον πυθμένα του ωκεανού.

Φέρει θρεπτικά συστατικά στην επιφάνεια της θάλασσας

Οι φάλαινες, όμως, συχνά τρώνε στα βάθη του ωκεανού και αφήνουν τα περιττώματά τους στην επιφάνεια, επομένως είναι πιθανό να φέρουν σημαντικά θρεπτικά συστατικά όπως άζωτο, φώσφορο και σίδηρο στην επιφάνεια.

Τότε οδηγήθηκε στην ιδέα μιας «αντλίας φαλαινών» – η οποία, όπως ανακάλυψε, κάνει το αντίθετο από τη βιολογική αντλία. Φέρει τα θρεπτικά συστατικά πίσω στην επιφάνεια.

Αυτά τα θρεπτικά συστατικά μπορούν να ληφθούν από το φυτοπλαγκτόν και να περάσουν από ολόκληρη την τροφική αλυσίδα των ωκεανών. Αυτό είναι σημαντικό γιατί μια από τις δικαιολογίες για τη φαλαινοθηρία στην Ιαπωνία, τη Νορβηγία και την Ισλανδία είναι ότι οι φάλαινες τρώνε «τα ψάρια μας», επομένως εάν υπάρχουν πάρα πολλές φάλαινες, θα υπάρξει μείωση της αλιείας.

Η αντλία φαλαινών δείχνει ότι η παρουσία φαλαινών στον ωκεανό μπορεί πράγματι να αυξήσει τους πληθυσμούς των ψαριών.