Γιατί τρεμοσβήνει το άστρο του Τσιτσιπά;

Το ταξίδι του Στέφανου Τσιτσιπά στο πρώτο γκραν-σλαμ τουρνουά του 2025 ήταν απελπιστικά σύντομο. Στο εναρκτήριο παιχνίδι του στο Οπεν της Αυστραλίας ο κορυφαίος έλληνας τενίστας ηττήθηκε από τον 20χρονο Αλεξ Μίκελσεν (No 42) με 3-1 σετ (7-5, 6-3, 2-6, 6-4), απογοητεύοντας τους «φαν» του. Αλλά και τους διοργανωτές, οι οποίοι τον είχαν επιλέξει ως ένα από τα κεντρικά πρόσωπα της καμπάνιας τους και γέμισαν τη Μελβούρνη (το αεροδρόμιο, σιδηροδρομικούς σταθμούς, πλατείες και λεωφόρους) με την εικόνα του.

Είχε αποσυρθεί από το «διπλό» που θα έπαιζε με συμπαίκτη τον αδελφό του, για να αφοσιωθεί σε αυτόν τον αγώνα, να μη σπαταλήσει ενέργεια, να είναι πιο «φρέσκος», όμως δεν κατάφερε να ξεπεράσει το σχετικά χαμηλό εμπόδιο του νεαρού Αμερικανού, που τον είχε νικήσει και πέρυσι στο Τόκιο. «Υποθέτω πως με χτύπησε το κάρμα», είπε στη συνέντευξη Τύπου, υποστηρίζοντας ότι σήμερα είναι καλύτερος παίκτης από τον 20χρονο Στέφανο που το 2019 είχε… τρελάνει κόσμο στα ίδια μέρη αποκλείοντας τον Ρότζερ Φέντερερ στον τέταρτο γύρο. Αυτό πιστεύει, αυτό είπε. Αλλά εδώ και πολύ καιρό, τα αποτελέσματα δεν τον δικαιώνουν.

Από τo 2013, που πιτσιρικάς ακόμη εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην επίσημη βαθμολογία της ΑΤP (Νο 2.030), μέχρι το 2023, που σκαρφάλωσε για πρώτη φορά στο Νο 3 της παγκόσμιας κατάταξης, παρουσίασε μια ραγδαία εξέλιξη, αδιανόητη για τα δεδομένα του ελληνικού τένις. Μεταξύ των άλλων άθλων του, θριάμβευσε στο ATP Finals τον Νοέμβριο του 2019 και έπαιξε δύο φορές σε γκραν-σλαμ τελικό, το 2021 στο Ρολάν Γκαρός και πρόπερσι στην Αυστραλία (τους έχασε και τους δύο από τον μέγα Νόβακ Τζόκοβιτς).

Μπήκε αισιόδοξα και στο 2024, με την παρουσία του στον τέταρτο γύρο του Αυστραλιανού Οπεν και του Ιντιαν Γουέλς, με την κατάκτηση του τίτλου στο Μόντε Κάρλο και την πρόκριση στον τελικό της Βαρκελώνης. Αλλά μετά το Ρολάν Γκαρός, όπου ηττήθηκε από τον Αλκαράθ, ο διακόπτης γύρισε. Στο Γουίμπλεντον, τον Καναδά και το Σινσινάτι, δεν πέρασε τον δεύτερο γύρο. Στο Αμερικανικό Οπεν, τον περασμένο Σεπτέμβριο, έμεινε εκτός από τον πρώτο. Στο ATP Finals δεν έλαβε μέρος για πρώτη φορά έπειτα από πέντε διαδοχικές παρουσίες. Και τώρα αποκλείστηκε στο Οπεν την Αυστραλίας από τον πρώτο γύρο, για πρώτη φορά μετά το 2018. Εχει χάσει τη θέση του στο Top-10 του ranking, έχει μείνει πίσω από αρκετούς αντιπάλους που, κάποτε, ήταν… του χεριού του, και αρκετά από τα πιο πρόσφατα παιχνίδια του μοιάζουν με άνευ όρων παράδοση.

Σίγουρα, δεν ξέχασε το τένις. Το καλοκαίρι στους Ολυμπιακούς Αγώνες, στο ματς που έχασε από τον Τζόκοβιτς, έπαιξε υπέροχα. Σαν τον παλιό, καλό καιρό. Τότε; Τι του έχει συμβεί; Φταίνε δύο πράγματα τα οποία και ο ίδιος έχει παραδεχθεί, με τον τρόπο του.

Πρώτον, έχει χάσει τον ενθουσιασμό του, το κίνητρο για τη νίκη. «Παλιά είχα πιο φρέσκο μυαλό. Είχα αυτή την πείνα, να προσπαθήσω να φτιάξω μια ζωή από το τένις και να κάνω μια καλή αρχή στην καριέρα μου», ομολόγησε αμέσως μετά την ήττα του στη Μελβούρνη. Πλέον, ο τραπεζικός του λογαριασμός είναι γεμάτος. Και ο πειρασμός να χαρεί τα χρήματα που κέρδισε με κόπο και θυσίες, τεράστιος.

Δεύτερον, είναι «αθλητής ψυχολογίας». Οπως η Μαρία Σάκκαρη, η Ναόμι Οσάκα, ο Εμμανουήλ Καραλής, η Σιμόν Μπάιλς και πολλοί ακόμη. Οταν κάτι δεν του πάει καλά, του είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποδώσει. Οσο κι αν πλούτισε, ο Τσιτσιπάς δεν έχει πάψει να είναι ανταγωνιστικός. Τον πληγώνει, που εδώ και πολύ καιρό δεν μπορεί να παίξει όπως θέλει, όπως ξέρει. «Είμαι ένα τίποτα σε σχέση με τον παίκτη που ήμουν. Θυμάμαι τον εαυτό μου όταν ήμουν νεότερος, είχα αδρεναλίνη στο γήπεδο, ένιωθα πως η ζωή μου κρινόταν από τον αγώνα. Θέλω πολύ να το ξαναβρώ αυτό, γιατί μου έφερνε μεγάλη χαρά το ότι μπορούσα να νιώσω έτσι στο γήπεδο. Δεν είμαι άνθρωπος που συμβιβάζεται με κανονικά πράγματα», είχε εκμυστηρευθεί μετά τον περσινό αποκλεισμό του στη Νέα Υόρκη (από τον Θανάση Κοκκινάκη) στους μόλις τέσσερις δημοσιογράφους που βρίσκονταν στην αίθουσα Τύπου για να τον ακούσουν.

Απομάκρυνε τον προπονητή – πατέρα του, πιστεύοντας ότι τα πράγματα θα πήγαιναν καλύτερα, αλλά πήγαν χειρότερα. Για τη νέα αρχή που έχει ανάγκη να κάνει, ίσως δεν αρκεί η πρόσληψη ενός καλού προπονητή, όπως είναι ο ομοσπονδιακός τεχνικός, Δημήτρης Χατζηνικολάου. Γιατί το πρόβλημά του δεν είναι (μόνο) αγωνιστικό. Χρειάζεται κάτι περισσότερο, μια σχέση εμπιστοσύνης με τον καθοδηγητή του. Σαν εκείνη που είχε, κάποτε με τον Απόστολο Τσιτσιπά, ή με τον παλιό του μέντορα, Πατρίκ Μουράτογλου.

Θα πρέπει, επίσης, να… ρυθμίσει τον θερμοστάτη του θυμού του. Κάτι που, όπως φαίνεται, δεν του είναι εύκολο. Τον περασμένο Σεπτέμβριο, παίζοντας δίπλα στην αγαπημένη του, Πάουλα Μπαντόσα, στο μεικτό διπλό του Αμερικανικού Οπεν, την είχε κατατρομάξει όταν ξέσπασε στη ρακέτα του.

Εδώ και αρκετό καιρό, το άστρο του Τσιτσιπά τρεμοσβήνει. Θα είναι κρίμα, αν ο πρωταθλητής που έκανε χιλιάδες Ελληνες να αγαπήσουν το τένις και μικρά παιδιά να ονειρεύονται μια δική τους λαμπρή καριέρα στα κορτ, δεν καταφέρει να βρει το δρόμο του.

. . .