Βλάσσης Μπονάτσος: 20 χρόνια από τον θάνατό του – Συγκινούν τα λόγια του Αλέξανδρου Λυκουρέζου

Ο Βλάσσης Μπονάτσος γεννήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 1949. Ήταν γιος δικαστικού και καθηγήτριας πιάνου, με καταγωγή από το Ξυλόκαστρο Κορινθίας ενώ είχε έναν μεγαλύτερο αδελφό, τον Τάκη. Τα πρώτα του καλλιτεχνικά βήματα τα έκανε ως έφηβος, δημιουργώντας το συγκρότημα loubok ενώ υπήρξε μέλος και του μουσικού συγκροτήματος Πελόμα Μποκιού, από το 1969 έως το 1972, με το οποίο σημείωσαν τη μεγάλη επιτυχία «Γαρύφαλλε, Γαρύφαλλε».

Διαλύθηκαν λίγα χρόνια αργότερα, έχοντας αλλάξει στο μεταξύ σύνθεση. Ο Μπονάτσος, μαζί με τους Μαρινάκη και Δαπέρη, είχαν παραμείνει ως το τέλος. Ο Βλάσης συνέχισε να τραγουδάει.

Αξέχαστη έχει μείνει η συμμετοχή του στην παράσταση Εβίτα» στο πλάι της Αλίκης Βουγιουκλάκη στις αρχές της δεκαετίας του 1980, παίζοντας το ρόλο του Τσε Γκεβάρα ενώ συναντήθηκαν ξανά στην θεατρική σκηνή την περίοδο 1983-1984 στο «Βίκτωρ Βικτώρια». Ήταν ζευγάρι για σχεδόν έξι χρόνια ενώ στη συνέχεια τους συνέδεε βαθιά φιλία.

Τα χρόνια που ακολούθησαν ξεχώρισε σε αρκετές ταινίες και σειρές όπως : Ένα Ελεύθερο Κορίτσι (1973), Ο δράκος, πρόσωπο της ημέρας (1983), Τηλέ-Καννίβαλοι (1987), Πατρίς-Ληστεία-Οικογένεια (1988), Ο διάβολος και το κερατό του (1989), Δίψα (τηλεοπτική σειρά, 1990), Ο Δραπέτης (1991), Γυναίκες δηλητήριο (1993), Στον αστερισμό της γραβάτας (1993), Βίτσια γυναικών (2000). Σταθμός στην καριέρα του ήταν ωστόσο, η συμμετοχή του στους θρυλικούς «Απαράδεκτους», την εμβληματική σειρά της ελληνικής τηλεόρασης με τον Γιάννη Μπέζο, τον Σπύρο Παπαδόπουλο και τη Δήμητρα Παπαδοπούλου.

Ο κόσμος τον αγάπησε φυσικά και μέσα από τις παρουσιάσεις τηλεπαιχνιδιών και τηλεοπτικών εκπομπών όπως «Με το κλειδί στο χέρι» στην ΕΡΤ, τις «Κόντρες», «Βλας Μπακ», «Άλλα Κόλπα», «Με φόρα», «Πάμε για άλλα», όπου έγινε γνωστός για τις φάρσες που έκανε σε διάσημους αλλά και τις ατάκες του. Για παράδειγμα, οι λέξεις που έιχαν ήδη καθιερωθεί ως χαρακτηριστικές του Βλάσση Μπονάτσου ήταν οι: «Τρομερό» και «Φοβερό» συνοδευόμενες από το «Πάρα πολύ ωραίο» με τη χαρακτηριστική του φωνή και εκφορά του λόγου του.

Ο «αιώνιος εφήβος» της τηλεόρασης απεβίωσε αιφνιδίως σε ηλικία 54 ετών, στις 14 Οκτωβρίου 2004. Σύμφωνα με το επίσημο ιατρικό ανακοινωθέν, ο θάνατός του οφειλόταν σε αποφρακτική οιδηματώδη λαρυγγίτιδα. Kηδεύτηκε στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, αφήνοντας πίσω του δυσαναπλήρωτο κενό.