Αλέξης Τσίπρας: Ο Πάπας Φραγκίσκος επέλεξε να είναι ο «Πάπας των φτωχών»

«Όταν ως Πάπας διάλεξε το όνομα εκείνου, που ο Νίκος Καζαντζάκης χαρακτηρίζει ”φτωχούλης του Θεού”, ο Πάπας Φραγκίσκος, έκανε μια δήλωση προθέσεων. Μια δήλωση προθέσεων για το έργο του, τη διακονία του, για το λόγο του, για τη δράση του ως Πάπας. Μια δήλωση που επιβεβαίωσε με τα δύο πρώτα του βιβλία ”Το όνομα του Θεού είναι έλεος” και το ”Για μια Εκκλησία φτωχή και των φτωχών”» είπε αρχικά ο Αλέξης Τσίπρας και πρόσθεσε:

«Ο Πάπας Φραγκίσκος επέλεξε να είναι ο Πάπας των φτωχών και να είναι ο Πάπας που δεν μιλάει μονάχα για ζητήματα θρησκευτικά, αλλά κυρίως για ζητήματα βαθιά ανθρώπινα, για όλα όσα αφορούν τον άνθρωπο και την ανθρωπότητα, για τα δράματα του ανθρώπου, για τις μεγάλες ανισότητες, για τη φτώχεια, για τον πόλεμο, για την περιβαλλοντική κρίση, για τα δικαιώματα και κυρίως για όλους εκείνους που τα στερούνται.

Το βιβλίο που σήμερα παρουσιάζεται από τις εκδόσεις Gutenberg είναι ένα βιβλίο που είναι μοναδικό, γιατί είναι η μοναδική αυτοβιογραφία ενός Πάπα. Ο Πάπας Φραγκίσκος επιχειρεί να αυτοβιογραφηθεί σε ένα βιβλίο που δεν μιλάει μονάχα για τη διαδρομή του, αλλά και για τα πάθη του. Μιλάει για όσα συνάντησε σ’ αυτό τον κόσμο και κυρίως για τη δράση, για τη δράση του ως ποντίφικας, για τη δράση του δίπλα στον άνθρωπο».

«Ο Πάπας μιλάει για τις τραγωδίες αυτού του κόσμου»

«Μιλάει για τις τραγωδίες αυτού του κόσμου, μιλάει για τους πολέμους και τη μετανάστευση, μιλάει και για όσα έζησε την περίοδο που μεγάλωνε και που έγινε ιερέας και ανέβηκε στα αξιώματα της Καθολικής Εκκλησίας στη γενέτειρά του, την Αργεντινή. Και εκεί κάνει ιδιαίτερη αναφορά στην αντιπερονιστική καταγωγή της οικογένειάς του, αλλά αργότερα στην ταύτισή του με την κοινωνική πολιτική του περονισμού υπέρ των φτωχών. Μιλάει για τη δικτατορία του Βιντέλα, για τις διώξεις, για τις δολοφονίες, για τη σκοτεινή εμπλοκή της Εκκλησίας με το καθεστώς της δικτατορίας και για τη δική του δράση για να προστατεύσει τη ζωή αντιστασιακών» δήλωσε ακόμη ο Αλέξης Τσίπρας.

Ο ίδιος αναφέρθηκε στην δική του εμπειρία από τον Πάπα Φράγκισκο:

«Είχα την τύχη και την τιμή να συναντήσω αρκετές φορές τον Πάπα Φραγκίσκο πάνω από 5 κατ’ ιδίαν συναντήσεις και μπορώ να πω ότι αναπτύξαμε όχι μονάχα μία θεσμική σχέση, αλλά και μία πνευματική και ανθρώπινη σχέση. Η πρώτη φορά που τον συνάντησα ήταν τον Σεπτέμβρη του 2014, όντας αρχηγός της αντιπολίτευσης, λίγο μετά τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις Ευρωεκλογές, όταν όλη η Ευρώπη έβλεπε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ανέρχεται στην εξουσία μιας χρεοκοπημένης χώρας, όπως τότε ήταν η Ελλάδα, μετά από πέντε έτη συνεχή ατελέσφορων πολιτικών λιτότητας μέσα από το 1ο και 2ο μνημόνιο.

Θυμάμαι ότι με εξέπληξε και μόνο το γεγονός ότι δέχτηκε να με συναντήσει, αυτό έσπαγε τα πρωτόκολλα, δεν ήταν κάτι σύνηθες. Κυρίως όμως θυμάμαι το μεγάλο ενδιαφέρον που έδειξε για την Ελλάδα. Ήταν γνώστης της πραγματικότητας, ιδιαίτερα το μεγάλο ενδιαφέρον τους για τους χιλιάδες συμπολίτες μας που εκείνη την περίοδο ήταν κάτω από το όριο της φτώχειας και αντιμετώπιζαν ανθρωπιστική κρίση. Ίσως γιατί είχε έντονες τις θύμησες από την περίοδο της Αργεντινής, όπου η χώρα του βρέθηκε απέναντι στην πιο άγρια πολιτική λιτότητας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Αυτό όμως που μου έχει μείνει από τη συνάντηση αυτή, (που επίσης έσπασε το πρωτόκολλο διότι ήταν να κρατήσει μισή ώρα, να κρατήσει είκοσι λεπτά και κράτησε σχεδόν μία ώρα.) ήταν το μεγάλο ενδιαφέρον του για τη θέση που του ανέπτυξα : Ότι υπάρχει ένα σημείο τομής ανάμεσα σε δύο διαφορετικές κοσμοθεωρίες, μια υλιστική και μια ιδεαλιστική. Τον μαρξισμό και τον Χριστιανισμό».

Σημείο τομής είναι η ισότητα και η αλληλεγγύη

«Και το σημείο τομής είναι η ισότητα και η αλληλεγγύη. Η αγάπη για τον άνθρωπο, ανεξαρτήτως φύλου, ταυτότητας, καταγωγής, εθνικής ή ταξικής προέλευσης. Η δεύτερη φορά που συνάντησα τον Πάπα Φραγκίσκο ήταν το 2016 ως πρωθυπουργός στη Μόρια. Ήταν φανερό ότι η προσφυγική κρίση τον συγκινούσε βαθιά και θέλησε να μάθει τις λεπτομέρειες. Βρέθηκε δίπλα στους ανθρώπους. Ήθελε να συνομιλήσει με πολλούς από τους πρόσφυγες. Και θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι του είχε κάνει εντύπωση το πώς ο ελληνικός λαός, οι κάτοικοι της Λέσβου, προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να δώσουν τότε, πριν αλλάξουν τα πράγματα, να δώσουν στήριξη και αλληλεγγύη στους ανθρώπους αυτούς. Και βεβαίως είχα την ευκαιρία να του εξηγήσω τις πιέσεις που ασκήθηκαν τότε στην κυβέρνηση την ελληνική, προκειμένου να ακολουθήσει μια άλλη πολιτική στη θάλασσα, προκειμένου να επαναπροωθεί πρόσφυγες στη θάλασσα, πράγμα το οποίο αρνηθήκαμε αντιστεκόμενοι στην άνοδο εκείνης της ρητορικής του ακροδεξιού λαϊκισμού που θεωρούσε τους ανθρώπους αυτούς μια στατιστική και τους θανάτους τους μια στατιστική» πρόσθεσε ο Αλέξης Τσίπρας.

«Και θυμάμαι του έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση μια φράση όταν του εξηγούσα την αναγκαία και δύσκολη Ευρωτουρκική συμφωνία ότι ‘η ανθρώπινη ζωή είναι πιο σημαντική από τις συμφωνίες και τα άρθρα τους’. Και του έκανε εντύπωση, είναι βέβαιο, καθώς πολύ αργότερα, σε μία ομιλία του προς τους δημοσιογράφους σε μία πτήση, αναφέρθηκε σε αυτή τη συζήτηση και σε αυτή τη φράση.

Τελευταία μας συνάντηση έγινε στην επίσκεψή του στην Αθήνα εδώ, αλλά πριν από αυτήν, στην επίσημη επίσκεψή του, αλλά πριν από αυτήν, τον συνάντησα ξανά στο γραφείο του στο Βατικανό τον Σεπτέμβρη του 2019 και επίσης από αυτήν τη συνάντηση μου έχει μείνει ένα προσωπικό στοιχείο και θα ήθελα να το καταθέσω, γιατί δείχνει και το ανθρώπινο ενδιαφέρον του πέρα από το πολιτικό του ενδιαφέρον, το κοινωνικό του ενδιαφέρον».

«Με ρωτούσε για το προσφυγικό, για την κρίση, για το πώς πάει η κατάσταση στη χώρα, η οικονομική κατάσταση και με ρώτησε πώς βίωσα την ήττα του 2019. Ήταν λίγο μετά τις εκλογές του ‘19 και εκεί που συζητάγαμε πήρε ένα χαρτί, ένα δικό του επιστολόχαρτο και μου έγραψε κάποιους στίχους του Βιργίλιου από την Αινειάδα. Ο Αινείας, όταν φεύγει ηττημένος από την Τροία, βρίσκεται κάποια στιγμή στις ακτές της Καρχηδόνας και αναφέρεται στους συντρόφους του και τους λέει μια φράση την οποία μου έγραψε τότε: “Υπομείνετε και φυλάξτε τους εαυτούς σας για τις καλύτερες μέρες που σας περιμένουν”» συμπλήρωσε ο κ. Τσίπρας και κατέληξε ως εξής στην παρέμβασή του:

«Έτσι, με αυτές τις σκέψεις θα ήθελα να εκφράσω την ευχή να ξεπεράσει ο Πάπας Φραγκίσκος τα προβλήματα της υγείας του, θα τα υπομείνει και να τα ξεπεράσει, και σε καλύτερες μέρες να συνεχίσει τη διακονία του, το έργο του, το πολύ σημαντικό αυτό πνευματικό έργο, να συνεχίσει να μιλάει για τις αδικίες και τις ανισότητες. Να συνεχίσει να είναι ο Πάπας του απλού καθημερινού ανθρώπου, ο Πάπας των φτωχών και το μήνυμά του να φτάσει παντού. Το μήνυμά του για ειρήνη, ιδίως στις μέρες μας, για τερματισμό των εμπόλεμων συγκρούσεων, για την ανάγκη να ξανακοιτάξουμε τον άνθρωπο ανεξαρτήτως χρώματος, φύλου και θρησκείας, ανεξαρτήτως σε ποιο Θεό πιστεύει. Και εύχομαι και αυτό το βιβλίο που σήμερα παρουσιάζεται εδώ στην Ελλάδα, να αποτελέσει, όπως και ο λόγος του Πάπα Φραγκίσκου, πηγή έμπνευσης για τους αναγνώστες του, όπως πηγή έμπνευσης αποτέλεσε για τον ελληνικό λαό θα έλεγα, ο λόγος του και η στάση του τις δύσκολες στιγμές του 2016, κατά τη διάρκεια της προσφυγικής κρίσης».