Άρης Λεμπεσόπουλος: “Πάντα ήμουν με το περιθώριο – Αυτή η βία τελικά με… |

O Άρης Λεμπεσόπουλος σε μια εφ’ όλης της συνέντευξη μίλησε στη Ναταλία Αργυράκη και στην εκπομπή “Καλύτερα δε γίνεται” για το τραύμα της βίας που τον ακολούθησε, τον χώρο του θεάτρου και την “Αίθουσα του θρόνου”.

“Εγώ συμφιλιώθηκα και με τον χαρακτήρα μου και το καταλαβαίνεις. Δεν μπορώ να το διαχειριστώ αυτό το πράγμα και δεν με ενδιαφέρει κιόλας. Πάντα ήμουν με το περιθώριο. Πάντα ήμουν με αυτούς που δεν ήμουν.. Αυτοί που μου υπενθύμιζαν την παρουσία τους, με κούραζαν και με εκνεύριζαν. Πάντα ήμουν με αυτούς που έχανα. Άραγε πού να ναι και τι απέγινε αυτός ρε παιδί μου;” είπε αρχικά ο Άρης Λεμπεσόπουλος.

“Από την πρώτη δημοτικού θυμάμαι που άπλωσα το χεράκι μαζί με όλα αυτά για ραβδισμό. Αξέχαστη η πρώτη δημοτικού. Εξαιτίας και της παράστασης της πάρα πολύς κόσμος μου λέει ότι το έχει υποστεί. Αλλά αυτή η βία τελικά με ακολούθησε με οποιασδήποτε μορφής βίας. Με τη ράβδο το φοβήθηκα το σχολείο. Τους φοβόμουν τους καθηγητές. Για ποιο πράγμα; Γιατί πρέπει να φοβάσαι;” πρόσθεσε ο σπουδαίος ηθοποιός.

“Εγώ λέω ότι οι πιο κανιβαλικές σχέσεις είναι οι οικογενειακές σχέσεις και τελείωσε για μένα. Έχουν τη μεγαλύτερη αγριότητα. Απ’ ό, τι βλέπω έχει βαρύνει και νεότερες γενιές από μένα, η όποια μορφής βίας ή όποια μορφής μπούλινγκ. Βλέπω και τα παιδιά μου που πάνε στο Λύκειο. Αναγνωρίζω ότι είναι καλά παιδιά” πρόσθεσε.

Για την “Αίθουσα του Θρόνου” είπε: “Είμαι τυχερός, διότι για κάποιο πράγμα με θυμούνται. Ήταν μια ευλογημένη σειρά από πλευράς ιστορίας, μουσικής, σκηνοθεσίας, ανθρώπων. Την αγαπώ την τηλεόραση και την πιστεύω. Εγώ είμαι από αυτούς που δεν θεωρούν το θέατρο Ερέχθειο”

Πιστεύει ότι τον θεωρούν δύσκολο συνεργάτη; “Δεν με νοιάζει τί με θεωρούν! Και τι είναι εύκολο και τι είναι δύσκολο; Πας ας πούμε σε έναν γιατρό, γιατί είναι καλό παιδί; Στο επάγγελμά μας έχουν μαζευτεί όλοι οι καλοί άνθρωποι. Από πολύ νωρίς σε αυτόν τον τόπο σου μπαίνει μια σφραγίδα. Γιατί έτσι ασφαλίζονται και οι άνθρωποι. Δεν νομίζω ότι υπάρχει και ιδιαίτερη φαντασία να ξεπεράσω αυτό που νομίζω [..] Έχω υπάρξει γλυκός, στρυφνός, εκτίθεμαι, γυμνός είμαι πάνω στη σκηνή. Το θέατρο δεν είναι ένας χώρος αγιοσύνης” πρόσθεσε ο Άρης Λεμπεσόπουλος.

–

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο site μας