Πώς οι ισραηλινοί βομβαρδισμοί αφοπλίζουν τη Χεζμπολάχ

Τα στοιχεία που ελήφθησαν από τα δορυφορικά μέσα έδειξαν ότι οι ισραηλινοί βομβαρδισμοί στον Λίβανο, την περασμένη Δευτέρα, πυρπόλησαν 1.700 τετραγωνικά χιλιόμετρα, έγραψε στην Corriere della Sera ο Νταβίντε Φρατίνι. Σε πολλές από αυτές τις περιπτώσεις οι βόμβες χτύπησαν αποθήκες με οπλισμό της Χεζμπολάχ και προκάλεσαν νέες εκρήξεις, από τα σύνορα του Ισραήλ μέχρι βαθιά στον Λίβανο, στην κοιλάδα Μπεκάα η οποία τυγχάνει προπύργιο της Χεζμπολάχ.

Οι εκτιμήσεις αυτές ανήκουν σε ισραηλινούς επιτελείς που παραδέχονται τόσο την κλίμακα της επίθεσης όσο και τον όγκο πυρός.

«Ποτέ στο παρελθόν δεν είχαμε επιτεθεί σε τόσο πολλούς στόχους μέσα σε τόσο βραχύ χρονικό διάστημα» δήλωσε αξιωματικός της ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας στον ιστότοπο της εφημερίδας Yedioth Ahronoth. Στον ορίζοντα, δε, κάθε άλλο παρά διαφαίνεται μείωση ή αναστολή των σχετικών επιχειρήσεων, αφού ο αρχηγός του επιτελείου, Χέρτζι Χαλεβί, είναι κατηγορηματικός: «Δεν μπορούμε να δώσουμε καμία ανάπαυλα στον εχθρό, η επίθεση θα συνεχιστεί και θα ενταθεί».

Αυτά, βέβαια, αφορούν τις από αέρος επιθέσεις. Η χερσαία εισβολή στον Λίβανο είναι άλλη υπόθεση, πιο περίπλοκη όσον αφορά τον σχεδιασμό της και πιο αβέβαιη ως προς την έκβασή της. «Φαίνεται απίθανο να επιδειχθεί τέτοια βιασύνη» σχολίασε ο ιταλός ανταποκριτής.

Από πλευράς της η Χεζμπολάχ απαντά με καθημερινές εκτοξεύσεις εκατοντάδων πυραύλων, αλλά και με αποστολές drones, στο Ισραήλ, προς τη Χάιφα και τις γύρω περιοχές βασικά. Μάλιστα οι σειρήνες έχουν ηχήσει από τη Γαλιλαία μέχρι τη Ναζαρέτ. Ο Χασάν Νασράλα, ο επικεφαλής της Χεζμπολάχ, ολομόναχος στην ηγεσία της Χεζμπολάχ πλέον, πρέπει να αποφασίσει πόσο μακριά θα στοχεύσει μέσα στο Ισραήλ, «αν θα χτυπήσει το Τελ Αβίβ ή το αεροδρόμιο ‘‘Μπεν Γκουριόν’’, στρατηγικό σημείο που η κυβέρνηση του Μπενιαμίν Νετανιάχου θεωρεί ‘‘κόκκινη γραμμή’’».

Κατά το ιταλικό δημοσίευμα, οι Νετανιάχου και Γκάλαντ (υπουργός Αμυνας) επιδιώκουν την αποσυσχέτιση των δύο πολεμικών μετώπων στα οποία εμπλέκεται αυτήν τη στιγμή το Ισραήλ. Αλλο το μέτωπο του Λιβάνου, δηλαδή, και άλλο το μέτωπο της Γάζας. Οσον αφορά το πρώτο, με δεδομένη την εμπειρία της θερινής σύγκρουσης του 2006, οι ισραηλινοί κυβερνητικοί επιθυμούν να δημιουργήσουν τετελεσμένα στο πεδίο, τα οποία θα αποτρέψουν επιχειρήσεις της Χεζμπολάχ εναντίον του Ισραήλ για τα επόμενα 20 χρόνια.

Ο Φρατίνι έγραψε ότι η τωρινή επιτυχία των βομβαρδισμών σε στόχους εντός Λιβάνου είναι απότοκος δεκαετούς σχεδιασμού. Μάλιστα στη συγκέντρωση των απαραίτητων πληροφοριών δεν συνεισέφερε μόνο η ισραηλινή στρατιωτική μυστική υπηρεσία, με παρακολούθηση των κινήσεων των μελών της Χεζμπολάχ και της διακίνησης πολεμικού υλικού, αλλά και η Μοσάντ, αφού αυτή κατάφερε να διεισδύσει στο δίκτυο επικοινωνιών του εχθρού και να επιτύχει τα πρόσφατα και όλως… εκρηκτικά αποτελέσματα.

Μπορεί εισβολή στον Λίβανο να μην επιχειρήσουν άμεσα οι Ισραηλινοί, όμως οι επιθέσεις των κομάντος τους δεν αποκλείονται (ακόμη και μέσα στη Βηρυτό). Υπενθυμίζεται, πάντως, ότι η εισβολή του ισραηλινού στρατού στη Γάζα ξεκίνησε ύστερα από τρεις εβδομάδες βομβαρδισμών, οι οποίοι μετέτρεψαν τους παλαιστινιακούς οικισμούς σε σωρούς ερειπίων.

Ο Φρατίνι, επικαλούμενος ανώνυμη πηγή (του ισραηλινού στρατού), έκλεισε την ανταπόκρισή του ως εξής: «Στην εισβολή ξέρεις πότε θα εισέλθεις, όμως ποτέ δεν γνωρίζεις πότε θα αποχωρήσεις». Και κυρίως πώς θα αποχωρήσεις, οφείλουμε να συμπληρώσουμε.

. . .