Το ακτινίδιο του Πηνειού «κατακτά» την Ευρώπη – Ο αγώνας των παραγωγών μετά τις πλημμύρες

Σημαντικό προϊόν της τοπικής γης αποτελούν τα ακτινίδια που παράγονται στον Δέλτα του Πηνειού, με τους αγρότες της περιοχές ωστόσο να παλεύουν να ανακάμψουν ένα χρόνο μετά τις πλημμύρες που προκάλεσαν μεγάλες καταστροφές στο φυτικό κεφάλαιο σε όλα τα περιβόλια.

Το εύφορο έδαφος σε συνδυασμό με το κλίμα, προσφέρουν τις ιδανικές συνθήκες για την καλλιέργεια του ακτινιδίου στη περιοχή του Δέλτα του Πηνειού.

Οι ντόπιοι παραγωγοί έχουν επενδύσει στη φροντίδα αυτής της καλλιέργειας, η οποία έχει αναδειχθεί σε ένα από τα σπουδαία εξαγώγιμα προϊόντα.

Όπως σημείωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Αντώνης Αναστασίου, παραγωγός ακτινιδίου της περιοχής του Στομίου, το μικροκλίμα που υπάρχει στο Δέλτα, δημιουργεί πολύ καλές συνθήκες για την παραγωγή του ακτινιδίου.

«Το ακτινίδιο είναι εξαγώγιμο προϊόν. Σε Ευρώπη, Αμερική, Ασία, και αλλού, το ακτινίδιο μας ταξιδεύει από τα δικά μας περιβόλια» σημείωσε χαρακτηριστικά για να συμπληρώσει πως «τόσο η ατμοσφαιρική υγρασία, όσο και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του εδάφους, είναι παράγοντες σημαντικοί για την ποιότητα του ακτινιδίου».

Από την μεριά του ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού του Ομολίου Θάνασης Κυριάκος, εξήγησε πως η ευρύτερη περιοχή του Δέλτα, αντικειμενικά δίνει τη δυνατότητα για να παραχθεί ένα πάρα πολύ καλό ακτινίδιο, με σημαντική ποσότητα παραγωγής που κάποτε έφτανε έως και τους τέσσερις τόνους το στρέμμα.

Οι δυο παραγωγοί, εξήγησαν πως αρκετοί νέοι έχουν παραμείνει στα χωριά τους και ασχολούνται με τη συγκεκριμένη καλλιέργεια, επισημαίνοντας πόσο απαιτητική είναι η εργασία αυτή.

«Η καλλιέργεια είναι πολύ απαιτητική και χρειάζεται προσωπική εργασία ολόκληρο τον χρόνο. Η συλλογή του ακτινιδίου είναι από την μεριά της, μια κρίσιμη διαδικασία που χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, καθώς από αυτή εξαρτάται η ποιότητα του καρπού και η διάρκεια ζωής του» σημείωσαν οι δυο νέοι παραγωγοί.

Παράλληλα, επεσήμαναν πως το ακτινίδιο, με τη μοναδική του γεύση και τη θρεπτική του αξία, «απαιτεί ειδική μεταχείριση για να φτάσει άριστο στο τραπέζι του καταναλωτή».

Η συγκομιδή πραγματοποιείται συνήθως από τα τέλη Οκτωβρίου έως τα μέσα Νοεμβρίου, όταν οι καρποί έχουν φτάσει την ιδανική ωριμότητα. Οι παραγωγοί ελέγχουν τα επίπεδα των σακχάρων στον καρπό για να εξασφαλίσουν ότι τα ακτινίδια είναι έτοιμα για αποθήκευση και κατανάλωση. Η συλλογή γίνεται χειρωνακτικά για να προστατευτούν οι ευαίσθητοι καρποί. Οι εργάτες κόβουν το ακτινίδιο και το τοποθετούν σε ειδικά καλάθια ή κάδους, προσέχοντας να μην τραυματιστεί ο καρπός. Αυτή η προσοχή είναι απαραίτητη, καθώς ακόμα και μικροί μώλωπες μπορούν να επηρεάσουν την ποιότητά του κατά την αποθήκευση.

Στη συνέχεια, τα ακτινίδια μεταφέρονται σε αποθηκευτικούς χώρους με ελεγχόμενες συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας, όπου μπορούν να διατηρηθούν φρέσκα για μήνες. Αυτό επιτρέπει την εξαγωγή τους σε διεθνείς αγορές.

Πλήγμα στην παραγωγή μετά τις πλημμύρες

Ωστόσο, οι πλημμύρες της Θεσσαλίας προκάλεσαν πολύ μεγάλες καταστροφές στο φυτικό κεφάλαιο σε όλα τα περιβόλια.

«Μετά τον Ντάνιελ και την ζημιά στο φυτικό κεφάλαιο, η παραγωγή στην ευρύτερη περιοχή έπεσε θεαματικά. Αν και η παραγωγή ήταν παρά πολύ καλή πριν από τις πλημμύρες και έφτανε έως τους 4 τόνους ανά στρέμμα, σήμερα με δυσκολία θα φτάσει τον 1 τόνο, γεγονός που εξηγεί τη μεγάλη ζημιά που έχουμε πάθει» σημείωσε ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού Ομολίου, για να συμπληρώσει πως από τα 7.000 στρέμματα ακτινιδίου που υπήρχαν στην περιοχή, ο Ντάνιελ κατέστρεψε τουλάχιστον 3.000 στρέμματα».

Αξίζει να σημειωθεί πως οι παραγωγοί ακτινιδίου ολόκληρης της περιοχής, αναμένουν την κρατική στήριξη για το κατεστραμμένο φυτικό κεφάλαιο, ώστε να συνεχίσουν να παράγουν, κάτι που με μεράκι και αγάπη κάνουν εδώ και πολλά, πολλά χρόνια και να συνεχίσουν να εξάγουν το πολύτιμο αυτό καρπό σε όλο τον κόσμο.