Πιταράκια με πελτέ-τυρί και φλαουνάκια από τη Μήλο

Στη Μήλο δεν πρέπει να πας μόνο για τη μαγευτική της ομορφιά, όταν πατήσεις το πόδι σου στο νησί, γρήγορα θα καταλάβεις οτι και η παραδοσιακή της κουζίνα είναι μοναδική! Έλα, πάρε συνταγή πιταράκια με πελτέ-τυρί και τα φλαουνάκια – χορτοπιτάκια για “καλωσόρισμα”!

Στη Μήλο έχω βρεθεί μόνο μία φορά και για μια ημέρα, όμως το vibe αυτού του νησιού είναι το κάτι άλλο, ως εκ τούτου δεν μπορώ να μιλήσω για τις ομορφιές της.

Μπορώ όμως να αναφερθώ στη γαστρονομία της,  η οποία είναι ασύγκριτη, και με πολλές εξαιρετικές πρώτες ύλες.

Σχεδόν ασύγκριτη με τα υπόλοιπα αιγαιοπελαγίτικα Κυκλαδονήσια, η ταυτότητά της “γεννήθηκε” και ορίστηκε μέσα από το το ηφαιστειογενές της κράμα.
Αυτονόητα, έχει επηρεάσει και διαμορφώσει βαθιά την τοπική γαστρονομία.

Ο κατάλογος των τοπικών προϊόντων από το νησί της Μήλου είναι μακρύς.

Τα “στολίδια” είναι ο μηλέικος μπελτές – το ντοματοζούμι τους,  το γλυκό κουφέτο, το μέλις τους, τα τουρσάκια, το μέλι, το κρασί, τα περίφημα τυριά τους!

Ο πλούτος των ζαρζαβατικών, των μυρωδικών χόρτων αλλά και το αλάτι τους.

Γενικά από την Μήλο δεν λείπει τίποτα!

Ωστόσο, αν κάποιος αναρωτηθεί, ποια μηλέικη συνταγή είναι η πιο γνωστή θα συμφωνήσουμε όλοι πως είναι τα σκορδολάζανα και τα πιταράκια τους.

Και τα δύο γίνονται με βάση το αλεύρι, περιέχουν τυρί αν και εντέλει σκέφτηκα να γεμίσω τα πιταράκια με πελτέ-τυρί.

Ήδη από το 2013 έχω ανεβάσει στο blog συνταγή (εδώ) για τα παραδοσιακά πιταράκια Μήλου, γεμιστά με τυρί.

Να τονίσω οτι τα η αυθεντική συνταγή πιταράκια φτιάχνονται με γέμιση από μηλέικο ξερό τυρί και κρεμμύδι.

Από την άλλη έχουμε και τα εξαιρετικά φλαουνάκια από τη Μήλο, τα οποία είναι χορτοπιτάκια.

Άγρια χόρτα και μυρωδικά, μια στάλα ρύζι και δυο σταφίδες είναι όσα τα διαφοροποιούν από οποιαδήποτε άλλα χορτοπιτάκια!

Έτσι φτιάχνονται στην Μήλο παραδοσιακά -το τονίζω- συνεχώς γιατί δεν θέλω να πει κάποιος όπως προτείνω παρακάτω τις συνταγές οτι δεν είναι παραδοσιακές εφόσον δεν έχουν την “σωστή” πρώτη ύλη.

Δεν είναι πάντα εύκολο να βρίσκουμε τις ακριβείς πρώτες ύλες όμως μπορούμε να πάρουμε μια γεύση του νησιού και αν βρεθούμε εκεί να δοκιμάσουμε τις αυθεντικές τους γεύσεις!

Λεπτομέρειες που αναδεικνύουν τη συνταγή

√ Η ζύμη

Τόσο για τα φλαουνάκια, όσο και τα τα πιταράκια η ζύμη είναι ίδια.

Προτείνω να χρησιμοποιήσετε αλεύρι για όλες τις χρήσεις, προσωπικά επιλέγω άλευρα από μικρά αγροκτήματα.

Η ζύμη για τα πιταράκια δουλεύεται πάρα πολύ εύκολα.

Ξεκινάμε με την ζύμη ώστε να έχει χρόνο να “ξεκουραστεί” όσο ετοιμάζουμε τις γεμίσεις.

Στο άνοιγμα, ο πλάστης θα βοηθήσει, το φύλλο που θα ανοίξουμε πρέπει να είναι λεπτό- όχι βέβαια όσο αυτό της πίτας.

Χρησιμοποιώ στρογγυλό κουπ-πατ περίπου 6-7 εκ. για να κόψω τα πιτάκια, γίνονται μικρά και γεμάτα.

Αν θέλεις να τα κάνεις μεγαλύτερα, απλά το κάνεις, θα κλείσεις όμως πολύ καλά τα πιτάκια πιέζοντας τη ζύμη με την άκρη του πιρουνιού!

√ Η γέμιση

Για τα φλαουνάκια δηλαδή τα χορτοπιτάκια χρησιμοποίησα λίγα άγρια χόρτα, σέσκουλα και εμπλούτισα με φρέσκα μυρωδικά.

Το ρύζι δεν το πρόσθεσα, καθώς τα χόρτα ήταν όλα πολύ τρυφερά και θα “έλιωναν” μέχρι να βράσει το ρύζι.

Αν λοιπόν χρησιμοποιήσεις μόνο άγρια χόρτα, προσθέτεις 1 κ.σ. ρύζι νυχάκι.

Τις σταφίδες μην τις υποτιμήσεις και τις παραλείψεις, η τελική γεύση είναι απίστευτη, τέλος βάλε μπόλικο μαύρο πιπέρι!

Για τα πιταράκια με πελτέ και τυρί, θα είναι “όνειρο” αν βρεις μηλέικο πελτέ και τυρί, εγώ έτυχε να έχω μόνο το τυρί.

Το οποίο είχα βρει στην Καρδίτσα, ω ναι!

Η νοστιμιά του είναι απογειωτική, καθώς είναι εξαιρετικά έντονο και πικάντικο.

Ο πελτές ήταν μεν λιαστός αλλά όχι από τη Μήλο.

√ Το τηγάνισμα

ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ, και ένα καλό τηγάνι, να πιάσει καλή θερμοκρασία και τηγανίζεις σε δόσεις.

Μπορεί το τηγάνι σου να χωράει 10 πιτάκια, ειδικά στην αρχή θα βάλεις 2-3.

Όσο περνάει η ώρα και ανεβαίνει η θερμοκρασία βάλε 2 ακόμη, στο σύνολο.

Χρυσοτηγανίζεις και από τις δύο πλευρές, ακουμπάς σε απορροφητικό χαρτί και απολαμβάνεις!

Δεν θέλω να “γκρινιάξετε” για το τηγάνι.

Το τηγάνι είναι είναι αναπόσπαστο κομμάτι της γαστρονομίας, σε όλη την ελληνική επικράτεια.

Αντιλαμβάνομαι σαφέστατα πως οι “νέοι” κανόνες της διατροφής προστάζουν πιο υγιεινές επιλογές -και ο καθένας κάνει “σιωπηλά” τις δικές του.

Στον αντίποδα, εγώ θα συνεχίσω να παρουσιάζω και να στηρίζω, όπως κάνω τόσα χρόνια μέσα από αυτό το blog, την ελληνική κουζίνα όπως ορίζει η παράδοση!

♡
Εύα