Ισραήλ: Συμπόρευση ή λουκέτο, λέει ο Νετανιάχου στον Τύπο

H κυβέρνηση του Ισραήλ βρήκε τον χρόνο να αναμετρηθεί και με τον αντιπολιτευόμενο και επικριτικό απέναντι στα πεπραγμένα της Τύπο. Την περασμένη Κυριακή το ισραηλινό υπουργικό συμβούλιο ενέκρινε πρόταση του υπουργού Επικοινωνιών Σλόμο Κάρχι περί απαγόρευσης κρατικών διαφημίσεων στην εφημερίδα Haaretz, φωνή της «φιλελεύθερης Αριστεράς», κατά την Corriere della Sera.

Πρόκειται για πολιτικοοικονομικό μποϊκοτάζ, έγραψε το ιταλικό μέσο, το οποίο η κυβέρνηση παρουσιάζει ως αντίδραση σε «πολλά δημοσιεύματα που έχουν βλάψει τη νομιμότητα του κράτους του Ισραήλ και το δικαίωμά του στην αυτοάμυνα». Ιδιαιτέρως ενοχλημένος είναι ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου από τη στάση του εκδότη της Haaretz, Αμος Σόκεν, αναφορικά με το Παλαιστινιακό.

Η Corriere παραλλήλισε την τακτική οικονομικού στραγγαλισμού της Haaretz που επέλεξε ο Νετανιάχου με «την τακτική του ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτορ Ορμπαν, ο οποίος έκοψε τη ροή χρήματος προς αντιπολιτευόμενα μέσα, ώσπου τελικά αυτά πέρασαν στα χέρια φίλων του». Αλλά υπάρχουν και κάποια άλλα προβλήματα για τον ισραηλινό Τύπο, όπως υποστηρίζουν οι συνδικαλιστές του ισραηλινού δημοσιογραφικού σωματείου.

Από δεξιά στοιχεία, λένε, έχουν σημειωθεί επιθέσεις κατά της ελευθεροτυπίας. Φέρνουν ως παράδειγμα την περίπτωση της δημοσιογράφου Ιλάνα Νταγιάν, η οποία ύστερα από συνέντευξή της στο CNN, όπου δήλωσε ότι τα ισραηλινά ΜΜΕ έκρυβαν την ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα επί μακρόν, αντιμετώπισε απειλές μέσω των social media αλλά και τηλεφωνικώς.

Στο τραπέζι έπεσε και η πρόταση του Κάρχι περί ιδιωτικοποίησης της κρατικής τηλεόρασης, η οποία ήταν πάντα ανεξάρτητη από την κυβέρνηση. «Οι κυβερνητικοί έχουν αντίληψη ιδιοκτησίας για την τηλεόραση και γενικά για τον ρόλο της ενημέρωσης». Ενώ με το υπόλοιπο νομοθετικό έργο που ετοιμάστηκε, προωθείται η φίμωση και το κλείσιμο επιχειρήσεων Τύπου με το πρόσχημα της «ασφαλείας του Ισραήλ».

Το ζητούμενο για τον Νετανιάχου είναι η ευθυγράμμιση πάντων με τη θέση του ή η καταστολή της έκφρασης κάθε ελεύθερου ειδησεογραφικού μέσου. Αλλη πτυχή της μεθόδου Νετανιάχου είναι η τιμωρία των διαφωνούντων δημοσιογράφων με καλά οργανωμένες εκστρατείες συκοφαντικής δυσφήμησής τους. Μάλιστα το κόμμα του, το Λικούντ, είχε κυκλοφορήσει και αφίσες με τα πρόσωπα τεσσάρων δημοσιογράφων και το σύνθημα «Δεν θα αποφασίζουν αυτοί».

Αλλοι χαρακτηριστικοί τρόποι ελέγχου του Τύπου είναι στο Ισραήλ οι πολιτικοί διορισμοί στα πόστα των media, οι οικονομικές διευκολύνσεις στους εκδότες-καναλάρχες και ο αποκλεισμός από τη ροή χρήματος όλων των άλλων, λένε οι συνδικαλιστές του Τύπου.

Επίσης, ότι δέχονται προπηλακισμούς όσοι επαγγελματίες δημοσιογράφοι καλύπτουν και προβάλλουν μη αρεστά στην κυβέρνηση Νετανιάχου γεγονότα, όπως πλήγματα της Χεζμπολάχ, διαδηλώσεις υπερορθοδόξων εβραίων που αρνούνται τη στράτευση, αντικυβερνητικές διαδηλώσεις που ζητούν κατάπαυση του πυρός στη Γάζα και συμφωνία για τους ομήρους, κ.λπ.

Ο Αλουφ Μπεν, διευθυντής της Haaretz, σε άρθρο στον Guardian έγραψε: «Το μποϊκοτάζ κατά της Haaretz δεν έχει νομική βάση, αλλά τον Νετανιάχου δεν τον νοιάζει. Θα νικήσουμε τον Νετανιάχου, όπως νικήσαμε την οργή των προκατόχων του. Η Haaretz θα διατηρήσει την αποστολή της να γράφει επικριτικά για τον πόλεμο και για τις τρομερές συνέπειές του για όλες τις πλευρές. Η αλήθεια μερικές φορές είναι δύσκολο να προστατευτεί, αλλά δεν πρέπει ποτέ να γίνει θύμα του πολέμου».

Στον επίλογο του σημειώματος της Corriere γίνεται αναφορά στον καταγγελλόμενο από τους Παλαιστινίους σιωνισμό, αλλά με τον ακόλουθο τρόπο: «Η Haaretz είναι υπερηφάνως σιωνιστική εφημερίδα, που εκδόθηκε από απογόνους επιζώντων του Ολοκαυτώματος. Το να την κατηγορείς για προδοσία επειδή επικρίνει την πιο εξτρεμιστική κυβέρνηση στην ιστορία του Ισραήλ και επειδή υποστηρίζει την ανάγκη για μια ανεξάρτητη Παλαιστίνη, είναι πραγματική ύβρις. Η Haaretz εκφράζει την αγνή ψυχή του εβραϊκού κράτους».

. . .